1998

Marco Pantani

Parijs, 2 augustus 1998. Marco Pantani wint de befaamde Tour Dopage. Slechts 96 van de 189 renners halen Parijs. Sommigen stappen zelf op uit protest tegen het Franse gerecht, anderen worden eruit gezet of opgepakt door de politie wegens dopinggebruik. De heisa rond het dopingschandaal overschaduwt de overwinning van de onfortuinlijke Pantani. In de vijftiende rit rijdt El Elefantino negen minuten weg van gele trui Jan Ullrich. Eerst op de Galibier en daarna op de slotklim Les Deux Alpes fietst hij iedereen in de vernieling, ondertussen komt Ullrich de man met de hamer tegen. De ritzege en de gele trui zijn die dag voor Pantani. De eindzege is binnen voor Pantani, die later overigens zelf betrapt wordt op doping.

2001

Marc Wauters

Marc Wauters voert tijdens de Tour in 2001 een dag lang het klassement aan. De Belg brengt in de tweede etappe van Calais naar Antwerpen een ontsnapping van zestien renners tot een goed eind. Onder de rode vod springt Wauters samen met Prétot weg uit de kopgroep. In de spurt met twee is het de Belg die als eerste zijn wiel over de streep gooit. Dankzij een goede proloog de dag voordien mag de Soldaat ook de gele trui in ontvangst nemen. Wat het nog mooier maakt is dat de Tour een dag later voor het eerst door Lummen trekt. Het Belgisch-Limburgse dorp is ook het dorp van Wauters. Hij mag van het peloton even voorop rijden. Op enkele meters van zijn eigen woonplaats en luid toegejuicht door het publiek beleeft de eeuwige knecht de meest memorabele dag uit zijn carrière.

2003

Richard Virenque

Morzine, 12 juli 2003. Na de Festina-affaire en zijn dopinggebruik lukt het Richard Virenque om opnieuw de Franse chouchou te worden. Het peloton had hem uitgespuwd, tot hij in 2003 opnieuw opstaat. In de zevende en langste Tourrit slaat de thuisrijder toe. Met ruim twee minuten voorsprong op de tweede komt hij solo over de streep in de eerste Alpenrit. Het groepje met de favorieten finisht op vier minuten. La Grande Boucle viert in 2003 haar honderdste verjaardag, Virenque maakt het feestje voor de Fransen compleet door ook de gele trui te veroveren. Hij pakt voor de tweede keer in zijn carrière de gele trui, de eerste maal was in 1992. Een dag later verliest hij in de rit naar Alpe d’Huez wel de trui al aan Armstrong, die op weg is naar zijn vijfde Tourzege op een rij.

2006

Floyd Landis

Parijs, 23 juli 2006. Floyd Landis fietst in de Tour van 2006 van een kansloze positie toch nog naar de eindzege. Al is het maar voor even, want twee dagen na Parijs blijkt dat hij een positieve dopingtest afgelegde op 20 juli in Morzine. Dat is de dag van zijn bekende monsterontsnapping. Na een inzinking op weg naar La Toussuire de dag voordien, valt de Amerikaan aan met nog 128 kilometer klimwerk voor de boeg. Landis verkleint op heroïsche wijze zijn achterstand op leider Oscar Pereiro tot minder dan een minuut. In de tijdrit op de voorlaatste dag grijpt Landis alsnog het geel. Lang kan hij daar echter niet van genieten want Landis gaat de geschiedenisboeken in als de eerste Tourwinnaar die zijn zege kwijtraakte wegens dopinggebruik.

2006

Tom Boonen

Valkenburg, 5 juli 2006. We zijn drie etappes ver in de Tour en Tom Boonen heeft nog geen rit gewonnen. De Belg is in 2006 nochtans quasi onklopbaar in massaspurten, maar in de Tour wil het niet lukken. Robbie McEwen en Oscar Freire gunnen de Belg geen ritzege. Toch slaagt hij er dankzij een redelijke proloog en dichte ereplaatsen in om zich als wereldkampioen in de gele trui te hijsen. Vier dagen lang verdedigt hij de trui met verve. Tot de tijdrit in Rennes roet in het eten strooit. Boonen zal uiteindelijk vroegtijdig de Tour verlaten. De rit naar Alpe d’Huez is er te veel aan. Onze landgenoot sukkelt met de luchtwegen en met zijn darmen en geeft er de brui aan.

2008

Carlos Sastre

Carlos Sastre behoort tot een sterke generatie Spaanse ronderenners en is een van de weinigen die nooit betrapt werd op doping. De Madrileen toont zich een eerste keer in de Tour van 2003 door er een zware Pyreneeënrit te winnen. In 2006 moet Sastre zijn kopman Ivan Basso naar de eindzege in La Grande Boucle loodsen, maar een dag voor de start wordt Basso geweerd uit de Tour wegens dopinggebruik. Sastre neemt gezwind de rol van kopman over. Hij grijpt ei zo na de gele trui en eindigt uiteindelijk op de vierde stek in het eindklassement. In 2008 is de geboren klimmer opnieuw kopman van Team CSC. In de zeventiende rit aan de voet van Alpe d’Huez acht hij zijn moment gekomen. Hij demarreert en rijdt de favorieten op twee minuten, wint de en het geel. Zijn eerste en enige Tourzege is binnen.

2010

Sylvain Chavanel

Spa, 5 juli 2010. In Brussel weerklinkt het startsein van de tweede etappe. Sylvain Chavanel kiest samen met zeven andere renners snel voor het hazenpad. De Fransman botste in april tijdens Luik-Bastenaken-Luik op een volgwagen en hield daar een schedelbasisfractuur aan over. Dik twee maanden later is een rit in dezelfde regio het signaal voor hem om zich opnieuw te tonen. Chavanel is de laatste overlever van de vroege vlucht en slaat een dubbelslag in Spa. Zowel de ritzege als de gele en de groene trui zijn voor hem. In de zevende etappe ontbindt Chavanel een tweede keer zijn duivels. Hij slaat opnieuw een dubbelslag. De Fransman wint op knappe wijze de rit en krijgt opnieuw de gele trui om de schouders. Al is het alweer slechts voor een dag. Chavanel mag in 2010 in Parijs wel het podium op als meest strijdlustige renner van de Tour.

2010

Alberto Contador

Alberto Contador geldt als een van de attractiefste renners in het peloton. In 2007 krijgt de Spanjaard de gele trui en de eindzege in de schoot geworpen nadat geletruidrager Michael Rasmussen uit de Tour wordt gezet. Contador wil het geel echter niet aantrekken bij de start van de achttiende etappe uit respect voor Rasmussen, ook al heeft de Spanjaard op dat moment de leiderstrui nog nooit gedragen. Twee jaar later keert Contador terug naar Frankrijk. Deze keer ondervindt de Spanjaard grote druk van zijn ploegmaat Lance Armstrong, die in 2009 zijn comeback maakt. In de eerste bergrit kan de Spanjaard Armstrong op achterstand zetten. El Pistolero verstevigt in de daaropvolgende bergritten zijn voorsprong en neemt in de vijftiende rit het geel om dat niet meer af te staan. Zijn tweede Tourzege is binnen, Armstrong strandt op de derde plaats.

2011

Andy Schleck

Alpe d’Huez, 22 juli 2011. Nadat de Pyreneeënritten geen spektakel hadden opgeleverd, plaatst Andy Schleck in de Alpen een verre aanval in de rit naar de Col du Galibier. De coup van de jongste Schleck begint al op de Col d’Izoard. Er komt geen reactie uit het peloton en de Luxemburger fietst een maximale voorsprong van vier minuten bij elkaar. Uiteindelijk is het Cadel Evans die toch gevaar ziet in de ontsnapping en de voorsprong verkleint. Op het einde van de volgende dag, hangt de gele trui wel om de schouders van Schleck. De jonge Luxemburger verovert op Alpe d’Huez het geel, op dezelfde plaats waar zijn oudere broer Fränk in 2008 le maillot jaune was verloren. Hij slaagt er evenwel niet in om meer afstand te nemen van Evans, die op 57 seconden in het algemene klassement volgt. In de slottijdrit gebeurt dan het onvermijdelijke: Schleck verliest de eindzege aan de sterke tijdrijder Evans.

2011

Philippe Gilbert

Mont des Alouettes, 2 juli 2011. De Tour start voor het eerst in jaren niet met een proloog, wel met een aankomst op de Mont des Alouettes, een kuitenbijter. Topfavoriet Philippe Gilbert kent in 2011 zijn boerenjaar en maakt ook in de Tour zijn favorietenrol waar. In een indrukwekkende eindspurt laat hij Fabian Cancellara achter. Dankzij die overwinning pakt hij ook de gele, de groene en de bolletjestrui. De gele trui kan hij maar een dag houden, maar de groene trui wordt een doel op zich. Op de eerste rustdag staat hij nog 45 punten voor op Joaquín Rojas, maar tegen spurtbom Mark Cavendish is zelfs Gilbert niet opgewassen. Halverwege de laatste week bergt de Ardennees zijn droom op.

2011

Cadel Evans

Cadel Evans is voor altijd de eerste Australiër die La Grande Boucle wint. In 2011 wordt zijn inzet beloond met het hoogst haalbare, de gele trui in Parijs. De jaren voordien was Evans er al een aantal keer dicht bij. In 2007 eindigt hij als tweede, maar in 2008 is de taaie Australiër topfavoriet. Hij verovert dat jaar de eerste gele trui uit zijn carrière, dankzij een luttele seconde voorsprong op Fränk Schleck. Uiteindelijk strandt Evans opnieuw op de tweede plaats. In 2010 grijpt de Australiër weer het geel, maar hij moet de trui na de rustdag alweer afstaan. In 2011 is het dan ein-de-lijk raak. De vierde etappe op de Mûr de Bretagne schrijft hij op zijn naam. Voor aanvang van de laatste tijdrit, het laatste obstakel richting Parijs, staat hij derde in het algemeen klassement op 57 seconden van nummer één Andy Schleck. Evans fietst zijn concurrenten, Andy en Fränk Schleck op een afstand, waardoor hij met de gele trui om zijn schouders richting Parijs mag bollen.

2012

Bradley Wiggins

Parijs, 22 juli 2012. Bradley Wiggins schrijft in 2012 wielergeschiedenis door als eerste Brit ooit Ronde van Frankrijk te winnen. Wanneer de Tourkaravaan de Vogezen aansnijdt, acht Team Sky haar moment gekomen en slaat het Britse team een dubbelslag. Chris Froome wint de zevende etappe met aankomst op La Planche des Belles Filles. Wiggins mag het podium op voor de gele trui en zal die niet meer afgeven. Met meer dan honderd tijdritkilometers is de Tour van 2012 op Wiggins’ lijf geschreven. Zowel in de tijdrit naar Besançon als in de race tegen de klok naar Chartres stoomt de charismatische Brit naar de ritzege. De verwachte tweestrijd tussen Wiggins en Cadel Evans, de winnaar in 2011, kwam er nooit.

2013

Jan Bakelants

Ajaccio, 30 juni 2013. Op de heuvels van het Franse eiland Corsica speelt zich tijdens de tweede etappe een aantrekkelijk schouwspel af. Op zeven kilometer van de finish plaatst Sylvain Chavanel een aanval, onder andere Bakelants, Gorka Izagirre, Fuglsang en Flecha springen mee. In het zicht van de rode vod demarreert de sterke Bakelants. Hij blijft nipt uit de greep van het spurtende peloton en wint de beklijvende etappe met een seconde voorsprong op Peter Sagan. De Belg neemt de leiderstrui over van Marcel Kittel en boekt een indrukwekkende eerste profzege. Bakelants lag begin 2013 nog op de operatietafel voor zijn knie. Dat het nog maar zijn achttiende koersdag van dat jaar is, maakt zijn zege nog indrukwekkender.

2014

Marcel Kittel

De Tour start in 2014 met een driedaagse op Engelse bodem. Hét signaal voor Mark Cavendish om zijn gang te gaan. Maar de Brit neemt te veel risico’s, valt en geeft op. Zo plaveit hij ongewild de weg voor Marcel Kittel, die zijn Tour net zoals het jaar voordien begint met een spurtzege én de gele trui. Niemand minder dan de Britse prinses Kate overhandigt Kittel de maillot jaune. De Duitse spurtbom start niet alleen zoals het jaar voordien, hij eindigt ook met hetzelfde resultaat: vier zeges in zijn achterzak.

2014

Tony Gallopin

Mulhouse, 13 juli 2014. Twee Tony’s aan het feest na de negende etappe met aankomst in Mulhouse. Tony Martin rondt een indrukwekkende solo van vijftig kilometer knap af. Tony Gallopin zit in de grote groep met achtervolgers en verovert de leiderstrui. Gallopin mag zo als Fransman op Quatorze Juillet, de Franse nationale feestdag, in het geel fietsen. Behalve genieten, is die rit ook afzien want de zware bergrit naar La Planche des Belles Filles staat op het menu. Gallopin moet er werken voor Lotto-kopman Jurgen Van den Broeck. Daardoor verliest hij de trui.

2014

Vincenzo Nibali

Yorkshire, 6 juli 2014. Het is rit twee in de Tour en Vincenzo Nibali staat al in de gele trui op het podium. De Italiaan heeft zonet een aanval geplaatst in de afdaling van de eerste heuvelrit en dat levert hem de ritzege op. Nibali laat in 2014 zijn geliefde Giro links liggen om vol voor zijn eerste Tourzege te gaan. Dat blijkt al snel een goede keuze. In de regenachtige vijfde rit, een soort mini-Parijs-Roubaix verliest de Tour een van zijn grote favorieten. Chris Froome stapt nog voor de eerste kasseistrook af. Nibali daarentegen neemt tijd op zijn concurrenten door voorin te eindigen. La Planche des Belles Filles, de eerste bergrit en traditioneel een scherprechter in de Tour, is ook een kolfje naar de hand van Nibali. Alberto Contador geeft er op, terwijl Nibali naar de dagzege fietst. Ook in de Alpen en de Pyreneeën pikt de Italiaan zijn ritzege mee. De Haai van Messina wint uiteindelijk de Tour met een straatlengte voorsprong.

2015

Fabian Cancellara

Zeeland, 5 juli 2015. Na een lastige waaieretappe sprint een kleine groep voor de zege. Fabian Cancellara verrast zichzelf en snelt naar de derde plaats na André Greipel en Peter Sagan. Tijdens de proloog op dag één moest hij de zege aan Rohan Dennis laten, nu volstaat een derde plaats om de gele trui van de Australiër over te nemen. Een dag later valt Cancellara en verlaat hij als leider de Tour met twee gebroken ruggenwervels. Drie maanden eerder brak hij al dezelfde twee ruggenwervels. De Zwitser kent een pechjaar. De gele tui is zowat het enige lichtpuntje in 2015.

2015

Tony Martin

Cambrai, 7 juli 2015. De gevreesde kasseienrit tussen Seraing en Cambrai staat op het programma in de Tour. Mede door het droge weer brengt de etappe niet het beloofde spektakel. Verschillende kasseispecialisten zoals Sep Vanmarcke en Zdenek Stybar proberen hun slag te slaan. Maar het is tijdritspecialist Tony Martin die op drie kilometer van de streep wegrijdt van een omvangrijke groep en mag juichen. Der Pantzerwagen was op de laatste kasseistrook nog lek gereden en wint daardoor op de fiets van zijn ploegmaat Matteo Trentin, straf! Hij neemt de gele leiderstrui over van Chris Froome. Het is extra speciaal voor de Duitser omdat het niet in een tijdrit is én omdat de Duitse televisie in 2015 beslist om de Tour weer live uit te zenden. Helaas voor Martin valt hij in de zesde rit en breekt hij zijn sleutelbeen.

2015

Utrecht

In 2015 start de Tour al voor de zesde keer in Nederland. Na Amsterdam (1954), Scheveningen (1973), Leiden (1978), ’s Hertogenbosch (1996) en Rotterdam (2010) is het ditmaal de beurt aan Utrecht. Ter gelegenheid van die Tourstart organiseert Museum Catharijneconvent een expo onder de noemer ‘de heilige trui’. De ASO schenkt hen bij de opening dit officiële Tourshirt. Na afloop doneert het Nederlandse museum deze trui aan KOERS, dat enkele objecten uitleende voor dit project.

2016

Peter Sagan

Peter Sagan is een fenomeen en dat bewijst hij ook in de Ronde van Frankrijk. In 2012 keert hij van zijn Tourdebuut terug naar huis met drie ritoverwinningen en de groene trui in zijn valies. Intussen evenaarde de drievoudige wereldkampioen het record van Erik Zabel door zes keer met de groene trui Parijs binnen te rijden. In 2016 mag hij voor het eerste de gele trui aantrekken. De Slovaak kan die drie dagen in zijn bezit houden. Ook in 2018, kon Sagan het geel bemachtigen. Hij won ook opnieuw drie ritten, wat zijn totaal voorlopig op elf stuks brengt.

2016

Mark Cavendish

De Britse spurtbom Mark Cavendish heeft voor aanvang van de Ronde van Frankrijk in 2016 al 26 ritoverwinningen in de Tour beet. Een gele trui ontbreekt vooralsnog. Daar komt al na de eerste etappe van de Tour in 2016 verandering in. Dat jaar start de Tour met een vlakke etappe, op het lijf geschreven van Cavendish. De Brit stelt niet teleur, wint de eerste etappe en pakt zo voor het eerst een gele trui in de Tour, die hij één dag later alweer moet afstaan. In tegenstelling tot zijn resem ritoverwinningen, blijft het aantal dagen geel minimaal.

2017

Fabio Aru

Peyragudes, 13 juli 2017. Fabio Aru zou in 2017 eigenlijk proberen om in zijn thuisland de Giro te winnen, maar een trainingsongeluk net voor de start verhindert dat. Dan maar voor Tourwinst gaan denkt de Italiaan. In Frankrijk zet hij alle favorieten een hak in de vijfde rit naar La Planche des Belles Filles. Aru plaatst op iets meer dan twee kilometer van de top een beslissende aanval en pakt de dagzege. In rit twaalf en dertien fietst hij rond in de gele trui, om die dan weer af te staan aan topfavoriet Chris Froome. Aru slaagt er vervolgens nog in om van het podium te tuimelen en te stranden op plaats vijf in het eindklassement.

2018

Greg Van Avermaet

Cholet, 9 juli 2018. Voor het eerst sinds 2015 staat er nog eens een ploegentijdrit op het programma in de Tour. Een spannende strijd voor België, want twee landgenoten maken kans op de gele trui. Philippe Gilbert met Quick Step en Greg Van Avermaet met BMC. Het is de laatste die samen met zijn ploeg het secondespel na 35 kilometer fietsen tegen de klok naar zich toe trekt. Van Avermaet trekt dus ook het geel aan en is niet van plan om die trui zomaar af te geven. De gele Belg toont zich in de kasseienrit naar Roubaix met een tweede plaats. Ook na de rustdag hangt het geel nog om zijn schouders, maar dan staan de Alpen voor de deur. Niet het terrein van Van Avermaet, maar hij verdedigt de trui met hand en tand en glipt mee in de vroege vlucht. De favorieten houden zich koest en zo behoudt Van Avermaet een dag langer dan verwacht de leiderstrui.

2018

Geraint Thomas

De als pistier geschoolde Welshman Geraint Thomas rijdt sinds 2010 voor Team Sky – nu Ineos. Hij weet zich op de weg eerst te profileren als klassiek renner, met onder meer een zege in de E3 Harelbeke (2015). Sinds een vijftal jaar focust Thomas zich op rittenwedstrijden. En met succes. Na onder meer de eindzege in Parijs-Nice (2016) volgt in 2018 de grote doorbraak. Geraint Thomas wint naast de Dauphiné Liberé ook de Tour. Hij blijkt sterker dan kopman Chris Froome, die vrede moet nemen met een derde plaats. Na Wiggo en Froome wint nu een derde renner uit de stal van Team Sky.

Fernando Gaviria

2018

Fontenay-le-Comte, 7 juli 2018. Fernando Gaviria wint op imposante wijze de eerste massaspurt van de Tour ‘18. Peter Sagan en Marcel Kittel bijten hun tanden stuk op de jonge Colombiaan. Gaviria mag ook de gele trui aantrekken. Het was vijftien jaar geleden dat een Colombiaan het geel nog eens mocht dragen. In 2004 was die eer weggelegd voor Hugo Peña. In de vierde rit herhaalt Gaviria zijn kunststukje nog eens. Hij wint opnieuw. Ook al is hij de gele trui dan alweer kwijt, knap Tourdebuut van de Colombiaan.

Start

1998

Marco Pantani

2001
E020 a000

Marc Wauters

2003

Richard Virenque

2006
Landis in yellow-CC BY 2.0

Floyd Landis

2006
E020 a000

Tom Boonen

2008
E020 a000

Carlos Sastre

2010
E020 a000

Sylvain Chavanel

2010
Tour De France on July 25 2010 Place de la Concorde

Alberto Contador

2011
Andy Schleck 2011 TDF

Andy Schleck

2011
E020 a000

Philippe Gilbert

2011
Cadel Evans en jaune 2011

Cadel Evans

2012
800px Bradley Wiggins 2012 Tour de France

Bradley Wiggins

2013
E020 a000

Jan Bakelants

2014
Marcel kittel

Marcel Kittel

2014

Tony Gallopin

2014
800px Tour de France 2014 nibali en scarponi 14866646091

Vincenzo Nibali

2015
Antwerpen Tour de France etape 3 6 juillet 2015 depart 221

Fabian Cancellara

2015
Cambrai Tour de France etape 4 7 juillet 2015 arrivee B11

Tony Martin

2015
Tour de France 2015 Utrecht 19414398815

Utrecht

2016
E020 a000

Peter Sagan

2016
E020 a000

Mark Cavendish

2017

Fabio Aru

2018
Tour de France 2018 29571589858 cropped

Greg Van Avermaet

2018
2018 Tour de France 18 Pau 43668082282

Geraint Thomas

Fernando Gaviria
E020 a000

2018

serviceKoers

Uw browser voldoet niet aan de minimale vereisten om deze website te bekijken. Onderstaande browsers zijn compatibel. Mocht je geen van deze browsers hebben, klik dan op het icoontje om de gewenste browser te downloaden.