Odile Defraye

De Rumbekenaar Francis Odilon (‘Odiel’) Defraeye schreef geschiedenis door als eerste Belg de Ronde van Frankrijk (1912) te winnen. Aanvankelijk heerste er veel onduidelijkheid of Defraeye al dan niet zou worden opgenomen in de selectie. Uiteindelijk mocht hij deelnemen op voorwaarde dat hij volledig in dienst zou rijden van zijn kopman Gustave Garrigou. Toen de Fransman ondervond dat zijn Belgische ploegmakker sterker was dan hijzelf kreeg de Rumbekenaar de toelating om zijn eigen kans te wagen. Onder andere op de Ballon d’Alsace en de Col d’Aspet demonstreerde Defraeye zijn buitengewoon klimtalent. Na zijn overwinning nam hij nog vier keer deel aan de Tour, maar door omstandigheden haalde hij nooit meer het einde. In 1924 hing hij zijn fiets definitief aan de haak. In de Izegemsestraat in Rumbeke bouwde hij in 1920 ‘Hôtel des Sports’ met een lange aarden piste, die in 1925 werd vervangen door een betonnen constructie die de naam Velodroom Defraeye kreeg. Later baatte hij nog enkele horecazaken uit aan de Belgische kust. Eind jaren 50 ging hij inwonen bij zijn zoon Daniël en na enkele beroertes kwam hij in een anoniem in een rusthuis terecht en overleed op 20 augustus 1965.