Levensverhaal van Mien van Bree (1915-1983), de eerste Nederlandse die wereldkampioen wielrennen werd.
Levensverhaal van Mien van Bree (1915-1983), die in 1938 de eerste Nederlandse wereldkampioene op de fiets werd, maar in vergetelheid raakte. Ze koerste in België, waar ze haar grote liefde Maria vond. Later wordt ze gedwongen haar moeder in Nederland te verzorgen, wat ten koste gaat van haar wielercarrière en haar liefde. Het boek geeft een mooi tijdsbeeld: de rol van de vrouwensport, de verboden homoseksualiteit, de vanzelfsprekendheid waarmee vrouwen in een zorgrol werden gedwongen. Spectaculair is het allemaal niet, maar de mens als speelbal van het tijdsgewricht waarin men leeft, is mooi weergegeven. Met foto's. De schrijfster studeerde geschiedenis en werkt als freelance journaliste.