Dokter Yvan Vanmol vertelt over de opstart en de werking van het Quick-Step Cycling Team. Het interview werd afgenomen in 2022 in Calp (Spanje) in het kader van de expo: "Quick-Step Cycling Team: 20 years of passion. The history of the Wolfpack." Het eerste deel van het interview focust op de overgang van Domo-Farm Frites naar Quick-Step Cycling Team in 2002 en de beginjaren van de nieuwe ploeg. De sleutelfiguren hierbij waren Filip Carrijn, Marc Coucke, Patrick Lefevere en Frans De Cock. De overwinningen die er uit springen zijn de Omloop Het Volk (2003) en het wereldkampioenschap wielrennen op de weg (2005). In het tweede deel worden de moeilijke jaren van de ploeg (2009-2011) besproken. Yvan wijst er op dat de ploeg op dat moment financieel niet kon volgen, waardoor ze zich concentreerden op eendagswedstrijden. Doordat andere ploegen diezelfde shift maakten in die periode, werd het moeilijk om op dat vlak nog te excelleren. De inbreng van HTC-Highroad, Marc Coucke en komst van Zdenek Bakala in 2012 lieten de ploeg toe om een doorstart te maken. Het derde deel focust op de ambities van de ploeg en de bijhorende voorwaarden. Het succes van de ploeg is enerzijds te danken aan de kameraadschap en anderzijds aan de manier waarop het budget besteed wordt. De focus ligt op de eendagswedstrijden, maar hij merkt ook dat de focus meer en meer komt te liggen op het winnen van een Grote Ronde. In het vierde deel wordt er ingegaan op het het DNA van de ploeg. Volgens Yvan zit het geheim hem in de omkadering of staf van de ploeg volgens Yvan. Patrick Lefevere steekt volgens hem veel tijd en aandacht in het selecteren van de juiste staf omdat je "personeel kan houden, maar renners gaan weg wanneer ze een beter aanbod krijgen". Daarnaast is het ook zo dat de renners niet rijden voor eigen rekening, maar deel uitmaken van een breder geheel, waarbij iedereen wil, kan en mag winnen. De renners zijn niet bang om risico's te nemen. Het vijfde deel gaat over de hoogte- en dieptepunten die Yvan meemaakte met de ploeg. Uitschieters voor hem zijn de overwinningen op de wereldkampioenschappen wielrennen op de weg (1996, 2005 en 2021), in de Ronde van Vlaanderen en de overwinningen van Paolo Bettini. Een van de moeilijkste momenten voor hem waren de ongelukken van de wielrenners, bv. Tom Boonen, Johan Museeuw en Fabio Jakobsen. Het zesde deel behandelt de evolutie die Yvan de afgelopen jaren meemaakte binnen de sport. De omkadering is doorheen zijn carrière sterk geëvolueerd, waar de dokter in het begin in stond voor alles (voeding, trainig, mentale gezondheid, etc.), is dit nu de verantwoordelijkheid van een groter en gespecialiseerd team. Die professionalisering is niet alleen merkbaar volgens hem in de omkadering van de renners, maar ook in de mentaliteit voor, tijdens en na de wedstrijden. In het zevende deel wordt er ingegaan op de toekomst van de ploeg, zowel op korte als lange termijn. Yvan wijst er op dat Patrick de ploeg opbouwt met een langere termijn in het achterhoofd. Dat perspectief is volgens hem noodzakelijk om jonge renners aan de ploeg te binden. Sponsors komen en gaan, maar het belangrijkste voor Yvan is dat het DNA van de ploeg niet wijzigt. Hij gaat er vanuit dat Patrick ook voldoende aandacht besteed aan zijn opvolging om de toekomst van de ploeg te garanderen.