3min leestijd   door Freddy Maertens op 02 februari 2022
1976 was het beste jaar in mijn carrière. Ik verzorgde me goed, deed alles voor mijn beroep en vooral: ik was nog zorgenvrij. Het was nog voor mijn zware val in Mugello, in de Ronde van Italië in 1977, en voordat de problemen met de belastingen begonnen.

In 1976 behaalde ik meer dan vijftig overwinningen. Ik won de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race, Gent-Wevelgem, de Rund um den Henninger Turm, het Kampioenschap van Zürich, het Belgisch kampioenschap en in de Tour, bij mijn debuut, acht ritten en de groene trui. Ik was 24. Aan de vooravond van het wereldkampioenschap in het Italiaanse Ostuni wist ik zeker: de regenboogtrui kon me niet ontglippen. Ik moest er alleen maar voor zorgen dat ik mee was in alle belangrijke ontsnappingen.

Bijna liep het echter mis. Joop Zoetemelk en Francesco Moser bouwden een mooie voorsprong uit, ik begreep dat er iets moest gebeuren. Ik heb toen de ploeg gesommeerd de achtervolging in te zetten. De landgenoten brachten me terug tot op een overbrugbare achterstand. Dan heb ik de sprong naar voren gemaakt, samen met Constantino Conti.

De Italianen waren nu met zijn tweeën. Daarop is Moser in een afdaling gedemarreerd. Ik begreep dat ik mee moest. Zoetemelk en Conti konden niet volgen, het WK draaide uit op een duel. Moser probeerde me een paar keer te verrassen. Hij bood me ook een bedrag: tien miljoen Belgische frank. Vergeefse moeite. Ik voelde me zegezeker. En mijn gevoel bedroog me niet. Even later mocht ik mijn armen hoog de lucht in gooien. De kroon op mijn seizoen.

Uitzonderlijke overwinningen verdienen een blijvende herinnering. Na mijn wereldtitel heb ik een plaat laten maken als versiering van het ijzeren kaderwerk rond de open haard van onze villa in Lombardsijde. Telkens ik in de woonkamer zat, zou ik terugdenken aan Ostuni.

Toen ik vijf jaar later in het toenmalige Tsjechoslowakije voor de tweede keer goud pakte, heb ik de smid opnieuw een plaat laten maken, nu met ‘Praha’ erop, voor aan de poort van onze villa. Lang hebben we er echter niet van kunnen genieten, door de belastingproblemen werden we uit de villa gezet. Ik heb toen de haardplaat in veiligheid gebracht in het Wielermuseum in Roeselare. Het souvenir van Praag heb ik zelf gehouden. Die tweede wereldtitel vond ik nog mooier dan de eerste, omdat geen enkele journalist erin geloofd had, terwijl ik zelf die overwinning aan mijn vrouw wel voorspeld had.

In de eindsprint klopt Freddy Maertens in 1976 de Italiaan Francesco Moser.
serviceKoers

Uw browser voldoet niet aan de minimale vereisten om deze website te bekijken. Onderstaande browsers zijn compatibel. Mocht je geen van deze browsers hebben, klik dan op het icoontje om de gewenste browser te downloaden.