Circuit de France
De inval van de Duitsers betekende het einde, voor even dan toch, van de grootste wielerwedstrijd: de Tour de France. Daar kwam in 1942 verandering in toen de collaborerende La France Socialiste
een meerdaagse rittenkoers organiseerde: Circuit de France. Al was het dan geen officiële Ronde van Frankrijk en al duurde de rittenkoers maar zes dagen in de plaats van drie weken, voor Vandeweghe heeft het wel die betekenis omdat ook alle grote kampioenen aanwezig waren. In totaal legden de renners 1600 kilometer af, verdeeld over zes dagen met acht etappes. Vandeweghe liep in de eerste etappe een achterstand op waardoor hij zijn ambitie op een mooie plaats in het algemeen klassement, als hij die al had in zijn eerste ‘Tour’, mocht vergeten. Hij werd namelijk 48ste in de etappe van Parijs naar Le Mans. Alle daaropvolgende etappes deed hij het niet slechter dan een twaalfde plaats.
Tijdens het eerste deel van de derde etappe van Poitiers naar Limoges stak de Tourkaravaan de grens tussen bezet en onbezet gebied over. Dit verliep met enige vertraging want tijdens de derde rit moesten zowel de 76 renners als het meereizende personeel gecontroleerd worden aan de grens. De Duitsers fouilleerden iedereen grondig, maar als beloning kon iedereen drie dagen genieten in onbezet gebied.
Het eerste deel van de vijfde etappe betekende één van de absolute hoogtepunten van Vandeweghes carrière: hij won de tijdrit van St-Etienne naar Lyon. De volgende dag na aankomst in Parijs en een zeventiende plek in het algemeen klassement én de winst in het ploegenklassement met Genial-Lucifer kon Vandeweghe samen met zijn ploeg het prijzengeld verdelen. Ze hadden samen maar liefst 105.000 Franse Frank gewonnen die ze onder hun vijven mochten verdelen alsook enkele nieuwe tubes, een welgekomen extraatje in die periode van schaarste. Ter vergelijking 100 Frans Frank was op dat moment ongeveer 62,5 Belgische Frank waard. Het geld kregen ze echter pas na een half jaar uitbetaald.
Na zijn glansprestatie in de Circuit de France krijgt Jozef een contract aangeboden door de Franse ploegen Alcyon en Genial Lucifer. De West-Vlaming gaat daar echter niet op in. Daar zat de ontmoeting met zijn toekomstige vrouw, Angèle Vandekerckhove, ook wel voor iets tussen. Ze stelde hem voor de keuze: de liefde voor de fiets of de liefde voor haar. Hij koos voor het laatste en daarmee samenhangend voor het rustige en stabiele leven op boerderij de Walhoeve in Ingelmunster. De fiets ging definitief op stal.