"Jonge Belgen laten groeien, dat is onze missie." Een terugblik op 20 jaar Lotto Ladies in het peloton

door Jordi De Koninck op 09 mei 2025
Van olympische kampioenes Kathryn Watt en vooral Sara Carrigan, over Ashleigh Moolman Pasio, tot Lotte Kopecky. En we kunnen zo nog wel even doorgaan. Lotto Ladies viert dit seizoen haar 20ste verjaardag. Met KOERS blikken we terug op al die jaren in het peloton. Een verhaal van hoe Lotto Ladies uitgroeide van een ploeg met winnaressen tot een ploeg om zich bij in de kijker te rijden.

Ludivine Henrion. Ze zou in haar carrière twee keer Belgisch kampioen worden (2007 en 2009), een hoop andere medailles verzamelen op BK's in het tijdrijden en op de weg en ereplaatsen bij elkaar fietsen in de Omloop, de Ronde van Vlaanderen en het WK. Een straffe madam, die momenteel als sportdirecteur de lijnen uitzet bij Baloise Minimax WB Ladies.

Het ontstaan en de intussen twintig seizoenen van de vrouwenploeg van Lotto zijn te danken aan de ontdekking van het Waalse meisje uit Berloz, een gemeente in de provincie Luik, net over de taalgrens. Een van de de ontdekkers is Guy Kostermans, afkomstig uit Landen, nabij Berloz. Gepassioneerd door de koers wil Kostermans ook écht iets voor het wielrennen betekenen. Hij betrekt Belisol - waar hij nog steeds voor actief is - in het verhaal.

"Een familiebedrijf, met de pater familias (Eugène Alen, red.) z'n echtgenote en drie dochters", vertelt Kostermans. "Ik heb altijd heel close met die papa samengewerkt. Er ontstond het idee om iets kleinschaligs in het wielrennen te gaan doen. Rond Ludivine Henrion hebben we begin jaren 2000 een opleidingsploeg opgericht. Mijn papa zaliger werd voorzitter en wij ondersteunden die ploeg. Het waren bijna allemaal Franstaligen, plus Tim Wellens."

Ploegje van drie meisjes

"Dankzij dat ploegje ben ik in contact gekomen met Dany Schoonbaert (later van 2006 tot 2020 sportdirecteur van de Lotto Ladies, red.). Op een cyclocross hebben we elkaar ontmoet. Met Kim en Kelly had hij twee fietsende dochters. 'Ik zou in het wielrennen iets willen doen met mijn twee dochters', zei hij tegen me. Hij had een hoofdsponsor in de verzekeringen en ik ben met Belisol meegestapt in dat verhaal. Samen richtten we onze eerste ploeg op. Die bestond uit drie meisjes. Kim en Kelly Schoonbaert en Sofie Verdonck."

Waarna Dany Schoonbaert en Guy Kostermans in contact kwamen met de Nationale Loterij. "Via Paul De Belder hebben we gesproken met Marc Frederix, de toenmalige marketingdirecteur. Na gesprekken met hem hebben we de eerste vrouwenploeg opgericht in 2006, Lotto-Belisol. Dany focuste zich als algemeen manager vooral op het sportieve en het materiaal. Ik hield me met de rest bezig. PR, communicatie, sponsors, ... We werkten intens samen, maar voor mij was dat een hobby."

Lotto was in die tijd dé ploeg in België waar je het mooiste programma kon rijden.
Lieselot Decroix

De beginjaren zetten Lotto-Belisol meteen op de kaart. Met Kathryn Watt - 1992 in Barcelona - en Sara Carrigan - 2004 in Athene - reden er twee olympische kampioenes voor de ploeg. "Ik herinner me nog mijn eerste koers voor Lotto", opent ex-renster Lieselot Decroix, die in 2007 als 20-jarige aan haar eerste passage begon bij de ploeg. "Sara ontfermde zich meteen over ons. Op korte tijd leerde ik er heel veel dingen. We hadden gewoon een sterk team. Lotto was in die tijd dé ploeg in België waar je het mooiste programma kon rijden."

Één grote familie

Grace Verbeke, van 2007 tot 2010 renster bij Lotto, vult aan. "Ten opzichte van andere teams was de omkadering - verzorgers, mechaniekers, fietsen, ... - beter. Daarnaast kwamen er al eens buitenlandse stages aan bod, wat toch wel vernieuwend was voor ons. Met Lotto namen we als een van de weinige Belgische ploegen deel aan buitenlandse koersen. Dat heeft mijn carrière toch wel gemaakt."

"Met weinig middelen probeerden we een ploeg op de been te brengen", zegt Kostermans. "Iedereen wist dat het geld van de grote ploegen bij ons niet aanwezig was. Tegelijkertijd zorgde dat ook voor onze sterkte." Lotto-Belisol was als het ware één grote familie. "De rensters en de staf voelden zich verbonden. Je mag niet vergeten dat die meisjes nog geen profs waren, hé." Lieselot Decroix studeerde bijvoorbeeld nog. Grace Verbeke werkte in een bejaardentehuis in Gistel.

De goede beginjaren van Lotto worden in 2010 bekroond met winst in de Ronde van Vlaanderen. Op 4 april van dat jaar boekt Grace Verbeke in Meerbeke haar mooiste zege uit haar carrière. "Ik kreeg de kans om in 2010 voor een groot team te gaan rijden", blikt Verbeke er 15 jaar later op terug. "Ik heb Team Columbia Women links laten liggen, omdat ik bij Lotto vrijheid had in koersen zoals de Ronde. Ik mocht die dag dus ook mijn kans gaan. Anders moest ik misschien in die koers in het gareel rijden van anderen en had ik nooit gewonnen." Verbeke reed weg op de Muur van Geraardsbergen en had aan de streep drie seconden voorsprong op een groepje, waarvan Marianne Vos de spurt won.

Zuid-Afrikaanse connectie

De uitstekende prestaties van Lotto bleven ook in het buitenland niet onopgemerkt. Het netwerk van de sterke mannen van de ploeg zorgde voor goede contacten in landen zoals Australië en Zuid-Afrika. Lotto werd steeds een internationaler verhaal. "De zomers en winters hier zijn anders dan in Australië", vertelt Guy Kostermans. "Terwijl het seizoen daar stillag, konden de rensters hier komen koersen. Ze werden in die landen betaald en wij zorgden voor hun omkadering en begeleiding. Het enige wat we moesten doen was ze kost en inwoon en materiaal geven om ze in de beste omstandigheden te laten koersen. Met rensters uit Zuid-Afrika was dat net hetzelfde verhaal. Die twee landen zijn altijd verbonden geweest met de samenstelling van onze ploeg."

Een van die Zuid-Afrikaanse rensters was Ashleigh Moolman, die dit jaar 40 wordt. Van 2010 tot 2013 reed ze voor Lotto. Na een lange carrière bij onder meer Cervélo, CCC, Team SD Worx ligt ze sinds 2023 onder contract bij AG Insurance - Soudal Team, waar ze nog een verbintenis heeft tot eind 2026.

"Voor Zuid-Afrikaanse rensters is het altijd heel moeilijk geweest om in Europa te kunnen koersen", doet Moolman 15 jaar na haar komst naar België het verhaal van de overgang. "Ik had het geluk dat ik in Zuid-Afrika tijdens mijn studies voor een clubteam reed dat me betaalde én dat een goede visie had. Ze beseften dat Zuid-Afrika niet de place to be was voor wielrensters en ze hebben me geholpen in het vinden van een Europees avontuur.

Ik had het geluk dat ik in Zuid-Afrika tijdens mijn studies voor een clubteam reed dat me betaalde én dat een goede visie had. Ze beseften dat Zuid-Afrika niet de place to be was voor wielrensters [...]
Ashleigh Moolman

In september 2009 stuurden ze een ploeg naar de Ronde van de Ardèche, om de rensters de kans te geven zich te laten opmerken. Het is daar dat het management van mijn Zuid-Afrikaanse ploeg en Lotto beginnen spreken zijn. Voor mij en de andere meisjes (in 2012 zouden er zelfs zes Zuid-Afrikaanse rensters voor Lotto rijden, red.) was het een droom om in Europa te koersen. Als je je niveau wilde opkrikken, moest je in Europa zijn. Dat is nog steeds zo."

En Moolman laat haar talent zien in het shirt van Lotto. Terwijl ze vanuit Zuid-Afrika betaald wordt, schittert ze hier dankzij de begeleiding, het materiaal en het mooie wedstrijdprogramma van Lotto. "Elk seizoen toonde ik steeds meer dat ik mijn plekje verdiende in Europa", aldus Moolman. In de Giro Donne eindigde ze van 2010 tot 2013 achtereenvolgens 17de, 13de, 10de en 8ste.

Als Zuid-Afrikaans kampioene won ze in 2013 de prestigieuze Holland Hills Classic, in die jaren de vervanger van de Amstel Gold Race voor vrouwen. Nog in dat jaar stond ze op het podium van de Waalse Pijl. Moolman was ontzettend belangrijk voor de (internationale) zichtbaarheid van Lotto in die jaren.

"Dany (Schoonbaert, red.) heeft echt schitterend werk geleverd", is Moolman haar ex-ploeg nog niet vergeten. "In de beginjaren van de ploeg kwam het vrouwenwielrennen amper op televisie. Makkelijk was het niet voor teams om zich te ontwikkelen. Die Lotto-ploeg was Dany's leven. Toen ik Zuid-Afrika verliet, voelde het aan alsof ik hier in een nieuwe familie terechtkwam. Ik ben iedereen uit die tijd héél dankbaar."

Mannenploeg draagt dezelfde naam

Intussen had het succes van de vrouwenploeg z'n effect op de werking van het mannenteam. Van 2012 tot 2014 droeg ook de mannenploeg de naam 'Lotto-Belisol'. Voor mensen als Dany Schoonbaert en vooral Guy Kostermans, het wielerhart van Belisol, het bewijs dat ze goed werk leverden.

"Het zaadje om ook in te stappen bij de mannen is geplant op het WK van 2011 in Kopenhagen", vertelt Kostermans. "In het weekend van het WK wisselden Marc Frederix en ik enkele ideeën uit en met de expansieplannen van Belisol in het achterhoofd - er was nog geen co-hoofdsponsor voor Lotto - kwam het tot een gesprek met de familie Alen.

Nicolas Thiel, oudste schoonzoon en CEO én wielerfan, en zijn echtgenote Patricia waren onmiddellijk enthousiast en zo werd de Lotto–Belisol World Tour-mannenploeg vrij snel een feit. In de Tour van 2014 hebben we met Tony Gallopin op Quatorze Juillet de gele trui gedragen. Een absoluut hoogtepunt."

In de Tour van 2014 hebben we met Tony Gallopin op Quatorze Juillet de gele trui gedragen. Een absoluut hoogtepunt.
Guy Kostermans

Maar terug naar de vrouwen. Want ook in die jaren beleeft de damesploeg een succesvolle periode. Met Jolien D'hoore en Liesbet De Vocht heeft het twee Belgische kampioenes in de rangen. Met Marion Rousse - toen de vrouw van Tony Gallopin, nu van Julian Alapahilippe - en Elena Cecchini zouden ook de Franse en Italiaanse kampioenen voor Lotto rijden. Emma Pooley won voor de ploeg drie ritten in de Giro Donne van 2014.

"We konden die meisjes ook strikken door ons goed materiaal", legt Kostermans uit. "Merckx, Pinarello, Cervélo, Ridley, .... In ons materiaal waren we zeer secuur. We wilden altijd het beste voor onze rensters. Dat ging gepaard met ons hecht en sterk team. Ivan Depoorter - iemand die zich bezighield met de jeugd en met de tijdritten onder meer - was naast Dany sportbestuurder. Met Yves Pype hadden we een héle goede mechanieker. Dat alles zorgde ervoor dat we een zekere overtuigingskracht hadden. Let op: zo'n ploeg runnen kost veel geld. In onze topjaren hadden we een jaarbudget van 300 à 350.000 euro voor reizen, hotel, brandstof voor de wagens, vergoedingen, .... Daar moet je niet zot mee doen."

Wie terugkeerde naar Lotto was Lieselot Decroix. Ze omschrijft 2014 en 2015 als "gouden jaren" voor het team. "Je zag dat de ploeg gegroeid was tegenover mijn eerste passage. In mijn tweede periode had ik geen persoonlijke ambities meer. Ik kroop meer in de rol van ploegkapitein om mijn ervaringen door te geven en zo een meerwaarde te betekenen voor de ploeg."

Toptalent Kopecky

En een jaar later - in 2016 - komt er talent van eigen bodem bij in het team. Als 20-jarige maakt Lotte Kopecky de overstap van Topsport Vlaanderen naar Lotto. Lieselot Decroix herinnert zich nog het eerste seizoen van de huidige wereldkampioene. "Lotte stond gekend als een groot talent, dat al bij Topsport Vlaanderen op jonge leeftijd mooie resultaten neerzette. Ze was eerder een stil karakter, zonder grote mond. Het is niet zo dat ze zichzelf voordeed als de 'next big thing'."

De Nederlandse Danique Braam, van 2019 tot 2021 bij Lotto, bevestigt dat. "Lotte was groots qua persoonlijkheid. Totaal niet egoïstisch of zo. En een heel dankbaar persoon en een fijne ploeggenote. Tegelijk wist ze heel goed wat ze wilde en zag je dat ze een hele grote ging worden. Met heel veel bewondering kijk ik naar haar. Het is knap hoe ze al jaren haar plek heeft aan de absolute top."

Sportief is dat het grootste verschil tussen de Kopecky van 22 jaar en de Kopecky van 29 jaar. Ik heb momenten gekend waarop Lotte hard aan zichzelf twijfelde.
Annelies Dom

Kopecky was in die tijd al een vrouw met een missie. "In de luwte wilde Lotte stap voor stap groeien", voegt Decroix er nog een aan toe. En Kopecky zet stappen. Ze ontpopt zich tot kopvrouw van de Lotto-ploeg. Zowel op de piste als op de weg rijgt ze de medailles op kampioenschappen aan elkaar. In dienst van Lotto zou Kopecky drie keer Belgisch kampioen worden - twee keer in het tijdrijden en één keer in de wegwedstrijd. (Top)klassiekers wint Kopecky bij Lotto niet, maar met verschillende ereplaatsen in onder meer de Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem en Dwars door Vlaanderen én een ritzege in de Giro Donne van 2020 groeit ze uit tot het uithangbord van het vrouwenwielrennen is ons land.

Intussen vervoegde Annelies Dom - in 2018 Belgisch kampioen - Kopecky in 2017 bij Lotto. "Ik kende Lotte nog van toen ze nieuwelinge was. Ik wist welk traject ze had afgelegd voordat ze bij Lotto terechtkwam. Onze band was dus wel hechter dan met andere rensters. Lotte was in elke koers waar ze aan de start kwam ambitieus. Een van de verschillen met toen en nu is dat ze in die periode nog niet geloofde dat ze ook kon klimmen. Daarnaast heeft ze stelselmatig het tijdrijden ontdekt. Sportief is dat het grootste verschil tussen de Kopecky van 22 jaar en de Kopecky van 29 jaar. Ik heb momenten gekend waarop Lotte hard aan zichzelf twijfelde. Het echte vertrouwen is bij haar pas gekomen bij SD Worx (in 2022, red.). Daar heeft ze beseft dat ze een van de beste rensters ter wereld was."

Scharniermoment eind 2020

Speerpunt Kopecky verlaat eind 2020 na vijf seizoenen Lotto en trekt naar CCC-Liv. "Het is niet meer het Lotto-Soudal zoals ik het kende. Heel de staf moet eigenlijk buiten", vertelde Kopecky in een uitzending van Extra Time Koers. Het is een scharniermoment in de geschiedenis van de Lotto Ladies.

Belangrijke profielen zoals Liesbeth De Vocht en Dany Schoonbaert - die er 15 seizoenen had opzitten als sportdirecteur - moesten vertrekken. Beiden kregen nochtans veel lof voor hun manier van werken. "Ik heb er 5 supergoeie jaren beleefd", aldus Kopecky in dezelfde uitzending. "Voor mij is de emotionele waarde er nu een beetje af met het vertrek van die mensen. Mochten zij gebleven zijn, had ik misschien overwogen om te blijven. Maar ik denk dat het voor mezelf niet slecht is om een keer een nieuwe omgeving op te zoeken."

Terwijl de buitenwereld het woord "crisis" in de mond neemt, nuanceert de Lotto-top de ommezwaai. General manager John Lelangue spreekt van "een verdere professionalisering" van de ploeg. De Lotto Soudal Ladies - die voor 2021 waren ondergebracht in een andere vzw - worden opgenomen in een groter geheel met de WorldTour-ploeg bij de mannen en het Development Team. Kurt Van de Wouwer wordt aangesteld als sportief manager van de damesploeg, Annelies Dom beëindigt haar eigen carrière en gaat aan de slag als ploegleider.

Ik heb er 5 supergoeie jaren beleefd. Voor mij is de emotionele waarde er nu een beetje af met het vertrek van die mensen.
Lotte Kopecky

"Eind augustus 2020 kreeg ik van Kurt een aanbieding om ploegleider te worden", doet Dom haar verhaal. "Ik wist toen niet dat de staf opzij zou worden geschoven. Ik ging ervan uit dat het mét Liesbeth en Dany zou zijn. Achteraf bleek dat niet zo te zijn. Ik koerste op dat moment zelf nog voor Lotto en vond die hele situatie in de verste verte niet leuk.

Maar goed... Ik dacht ook een beetje aan mezelf toen. Ik moest een job hebben na mijn wielercarrière. En het geloof was er wel bij me van: 'Misschien willen ze het bij Lotto anders aanpakken. Misschien willen ze het vrouwenwielrennen gelijk behandelen als het mannenwielrennen.' Maar er bleek niet veel te veranderen. En mijn ambitieuze visie om Lotto-Soudal mee op de kaart te zetten, kwam niet overeen met de plannen." Midden 2021 zouden de wegen van Dom en de ploeg scheiden.

Voor Danique Braam was 2021 haar laatste jaar bij Lotto. "Door corona hebben we geen trainingskamp gehad dat seizoen. De ploeg kwam een eerste keer samen bij de eerste wedstrijd. Hoewel we een groep met veel potentieel hadden, is het nooit een team kunnen worden. De mensen deden hun best, maar er was onvrede en dat straalde zich wel uit op de rensters. Plezier is de drijfveer in het wielrennen. En dat miste ik op dat moment."

Focus op de jeugd

De ommezwaai heeft niet het gewenste effect als het gaat om overwinningen. De ploeg moet het met minder - of in sommige jaren zelf zonder - zeges stellen. De focus wordt meer en meer verlegd naar de jeugd. Een bewijs daarvan is de gemiddelde leeftijd van de ploeg. In 2020 bedroeg de gemiddelde leeftijd nog 25,2 jaar. In de jaren die volgden: 24,6 jaar in 2021, 21,3 jaar in 2022, 21,7 jaar in 2023, 22,1 jaar in 2024 en 21,7 jaar dit seizoen. Voor veel rensters is Lotto een ploeg geworden om zich in de kijker te rijden.

"Ik denk dat we vooral moeten kijken naar het ondersteunen van jongeren", bevestigt ploegleider Grace Verbeke, die sinds 2023 opnieuw actief is bij de Lotto-ploeg. "De focus ligt meer op het opleiden van jonge rensters, het merendeel is U23. Jonge Belgen laten groeien, dat is onze missie."

Lotto Ladies

Lotto Ladies is een Belgische wielerploeg voor vrouwen, die is opgericht in 2006. De eerste jaren heette de ploeg Lotto-Belisol Ladies en van 2015 tot 2022 Lotto Soudal Ladies. Het team is onafhankelijk, maar verwant aan de mannenploeg Lotto-Dstny. De ploeg heeft ook een jeugdteam. Bij de ploeg zaten veel jonge talentvolle Belgische rensters en ervaren buitenlandse rensters. Ook reed een aantal Nederlandse rensters in de ploeg. Zo reden de latere wereldkampioenen Lotte Kopecky en Jolien D'Hoore respectievelijk vijf en twee jaar voor de ploeg. Enkele bekende buitenlandse rensters in de ploeg waren Elizabeth Armitstead, Ashleigh Moolman, Claudia Lichtenberg, Emma Pooley en Elena Cecchini. De Olympisch kampioene van Tokio 2021, Anna Kiesenhofer, reed in 2017 bij de ploeg. Ook de latere koersdirecteur van de Tour de France Femmes, Marion Rousse, kwam drie jaar uit voor de ploeg.
serviceKoers

Uw browser voldoet niet aan de minimale vereisten om deze website te bekijken. Onderstaande browsers zijn compatibel. Mocht je geen van deze browsers hebben, klik dan op het icoontje om de gewenste browser te downloaden.