Op dag drie van de Ronde van België houdt KOERSbus halt aan het administratief centrum van Meise, waar een groot monument ter ere aan Eddy Merckx de groene ruimte voor het gebouw kenmerkt. Wie over Meise spreekt, denkt onmiddellijk aan Merckx. Maar Meise is meer dan dat. Met Emiel Van Cauter en Nicolle Van den Broeck telt de gemeente – naast Merckx – maar liefst drie verschillende wereldkampioenen. Van Cauter, wereldkampioen bij de amateurs in 1954 krijgt binnenkort zijn eigen plein in z’n geboortedorp Meuzegem, grondgebied Meise. Nicolle Van den Broeck is vooralsnog niet vereeuwigd in een straatnaam of monument. Maar de wereldkampioen van 1973 is bijlange nog niet vergeten, zo blijkt uit onze gesprekken aan de bus.
De aanpalende parking naast het gemeentehuis van Meise groeit al kort na onze komst uit tot een heuse ontmoetingsplek. Jan en alleman houden halt, bezoeken de bus, blijven na afloop nog een tijdlang keuvelen en genieten van het door de gemeente aangeboden glaasje cava. Onder de bezoekers vallen heel wat mooie namen te noteren: Jan Van Cauter, die speciaal voor de gelegenheid de originele WK-trui van vader Emiel te kijk zet; Benjamin Impanis, zoon van wielerlegende Ray en sinds enkele jaren inwoner van Meise; ex-renner Patrick Schoovaerts,… KOERSbuschauffeur (en ex-profrenner) Peter Farazijn kent ze allemaal en slaat – net zoals de voorbije dagen – naar hartelust de nodige praatjes en wordt menig keer (coronaproof) op de schouders geslagen. Guitige Peter laat het zich allemaal welgevallen.
Tijdens de gesprekken aan de bus valt de naam van Nicolle Van den Broeck opvallend veel vaker dan die van Eddy Merckx. Rudy Hermans: “Mijn vader en moeder hadden net zoals de ouders van Nicolle een eigen bloemenzaak. Zo leerden ze elkaar kennen en werden ze goede kennissen. Mijn vader Maurice leerde Nicolle zelfs fietsen. Toen ze begon met koersen, ging hij vaak mee naar wedstrijden in het omliggende. Hij vertelde dan telkens aan andere supporters dat hij de persoon was die Nicolle leerde fietsen. Hij was daar erg fier op.” Freddy Smets vult aan: “Mijn vader Gaston bouwde een ploeg rond Nicolle en volgde haar letterlijk op de voet. In die mate dat hij mij stiekem vroeg om mijn moeder te verwittigen dat hij alweer weg ging zijn. Mijn vader ging naar de koers, terwijl ik zijn werk in ons bouwbedrijf overnam. Zelf heb ik zelf Nicolle dus niet veel zien koersen…”
De anekdotes over Nicolle wellen spontaan op. Ex-crosser en Meisenaar Jef Thielemans: “Ik ben al lang verzamelaar en archivaris van het wielerleven in Groot-Wolvertem, waartoe ook Meise behoort. Ik heb bijvoorbeeld een fraaie collectie truien van Evere Sportief, de club waar Eddy Merckx begon te koersen. Uiteraard kon een trui of trofee van Nicolle niet ontbreken in mijn verzameling. Ik had Nicolle al een paar keer gepolst, maar het kwam telkens niet goed uit. Tot ze me plots zelf belde: “Jefke, ge moogt al mijn bekers hebben.” Maar dat kon ik niet overnemen, het waren er veel te veel. Ik heb slechts enkele zaken overgenomen. Haar truien had ze de dag voordien in een container voor afgedankte kledij gedeponeerd… Niet veel later liet Nicolle het Brusselse achter zich en trok naar de kust. Voor ze definitief vertrok, organiseerde ze nog een afscheidsfeestje in een café. Vader en zoon Thielemans waren erbij. Zoon Bart: “Ik had ergens online beelden gevonden van de WK-zege van Nicolle en had daar een compilatie van gemaakt. Tijdens haar afscheidsfeest hebben we die beelden op groot scherm geprojecteerd. Dat maakte natuurlijk emoties los. Ook bij Nicolle zelf: ‘Ik wist niet meer dat ik zo uitbundig was!’, riep ze uit.”
In het landelijke maar erg pittoreske Meensel-Kiezegem, deelgemeente van Tielt-Winge, mag KOERSbus zich pal naast het terrein van de lokale voetbalploeg – stamnummer 5716 – stationeren. Vijftig meter verderop bevindt zich een standbeeld van Eddy Merckx, waarbij zijn hoofd richting het geboortehuis van Eddy kijkt. Het beeld werd in 2015 onthuld en staat op een stukje grond dat eigendom is van de uitbaters van café ’t Klein Verlet: “Die gaven dat lapje in langdurige concessie aan de gemeente,” licht een bezoeker van de bus toe. Burgervader Rudi Beeken vult aan: “Enkele inwoners suggereerden ook al om de naam van de Tieltsestraat te veranderen in de Eddy Merckx-straat. Maar de wetgeving in België laat niet toe dat iemand die nog leeft al een straatnaam krijgt. Toen we het standbeeld onthulden, heb ik Eddy toegewenst dat het nog lang ging duren vooraleer hij zijn eigen straat krijgt.”
Burgemeester Beeken benadrukt dat zijn gemeente nog enkele wielerhelden telt. De voormalige Britse prof Tim Harris bleef na zijn carrière hangen in Tielt-Winge en houdt zich onder meer bezig met de begeleiding van jonge wielertalenten. Op die manier belandde Chris Froome in 2007 in Vlaams-Brabant. “Maar ook Chris Boardman verbleef hier enkele weken, samen met de Britse wielerselectie met het oog op de Olympische Spelen.” Ook al zijn Froome en Boardman geen kleine jongens, toch springt de naam Merckx er bovenuit. Meensel-Kiezegem staat synoniem aan de naam Merckx. Dat bevestigt een neef van Eddy: “Mijn familienaam is Merckx. Ik ben met mijn 64 jaar de jongste van de bende. We zijn een grote familie en tellen zo’n 70 neven en nichten. Maar we dragen allemaal de naam Merckx met grote fierheid, dat kan ik je verzekeren!”
Tijdens de fantastische zomer van 1969 wordt een gouden bladzijde toegevoegd aan de rijke Belgische wielergeschiedenis. Met een nooit geziene...