Henri Desgrange, directeur van de befaamde Franse sportkrant L’Auto, organiseerde in 1903 de eerste Ronde van Frankrijk. Bedoeling was om de oplage van zijn krant te doen stijgen door het inrichten van een buitengewone wielerwedstrijd. Al snel bleek dit een succesverhaal. Voor de boekhouding van zijn krant deed hij beroep op Victor Goddet, vader van de latere Tourdirecteur. ‘Schatbewaarder’ Victor Goddet stuurde zijn zoon Jacques op jonge leeftijd naar Engeland om er aan het Oxford College te studeren. Deze opleiding liet Jacques toe om bij zijn terugkeer naar Frankrijk een belangrijke rol in de sportjournalistiek te spelen.
In 1929 beleefde Jacques Goddet zijn eerste Tour als journalist. Wanneer Henri Desgrange enkele jaren later, in 1936, de Tour moest verlaten wegens een aanslepende ziekte, werd hij de nieuwe patron van de Ronde. Dit was een logische stap gezien hij al enkele jaren als rechterhand van Henri Desgrange werkte. Toen Henri Desgrange in 1940 overleed, werd hij niet alleen directeur van de Tour maar ook directeur van L’Auto.
Als kersvers directeur van de sportkrant “L’Auto” maakte hij de moeilijke jaren van de Tweede Wereldoorlog mee. De krant bleef verschijnen tijdens de oorlogsjaren en volgens de Franse wetgeving betekende dit dat na de oorlog de krant verboden werd. Er zat niets anders op dan een doorstart te maken van zijn krant onder de naam L’Equipe. Meer zelfs, Jacques Goddet werd even van collaboratie beschuldigd. In het interview met Thomas Brochut-Goddet werd die beschuldiging met klem ontkend en weerlegd. Tijdens de oorlogsjaren werd er geen Ronde van Frankrijk gereden (om te vermijden dat de Duitsers de Ronde als oorlogspropaganda zouden gebruiken) en na afloop van de oorlog ontving Jacques Goddet “La Médaille de la Résistance” uit handen van generaal en latere president Charles de Gaulle.
Voor Goddet vormde die duobaan geen probleem. Ook als Tourdirecteur bleef Jacques Goddet journalist: dagelijks schreef hij artikels voor zijn eigen sportkrant. Daarbij deinsde hij er niet voor terug om zijn visie op het verloop van de Ronde te verwoorden. Als sommige ritten eerder een saai verloop kenden, hekelde hij op scherpe toon het gebrek aan strijdlust van de renners. Intussen was Goddet niet alleen Tourbaas en journalist-directeur van L’Equipe, maar had hij ook de leiding over sporttempels als Parc des Princes en Parc Omnisports de Paris-Bercy. Het mag dan ook niet verbazen dat er weinig tijd overbleef voor een familiaal leven. Toch deed hij zijn best om zijn familie niet uit het oog te verliezen, vertelde kleinzoon Thomas Brochut-Goddet tijdens de praatavond in KOERS.
Iedereen kent het beeld van Jacques Goddet in de Tour als de man in een keurig safaritenue, tropenhelm incluis, de megafoon in aanslag. Volgens kleinzoon Thomas Brochut-Goddet heeft dit uniform niets te maken met het koloniale verleden van zijn grootvader, maar koos hij die tenue uit praktische overwegingen. Na de Tweede Wereldoorlog volgden immers enkele snikhete zomers en zo bood dit ruim zittend, kaki uniform enig soelaas én zorgde de tropenhelm in de open auto voor een goede bescherming tegen de loden zon. Daarenboven beschikte zijn exotisch uniform over heel wat zakken om zijn pennen en notitiebriefjes op te bergen… Achter dit beeld schuilt een man die gedurende vijftig jaar, van 1936 tot 1987, het reilen en zeilen in de Ronde van Frankrijk bepaalde. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij hierin bijgestaan door Félix Lévitan, die zich meer over het zakelijke aspect van de onderneming die de Tour geworden was, ontfermde.
Ondanks het misschien wat conservatieve imago was Jacques Goddet de drijfveer achter heel wat vernieuwingen in de Ronde. We sommen er enkele op: toelating om een versnellingsapparaat te gebruiken (1937), eerste maal aankomst op de top van een col (Alpe d’Huez, 1952), introductie van het puntenklassement, met groene trui (1953), eerste “Grand Départ” buiten Frankrijk (Amsterdam, 1954), start van de Ronde met een proloog (1967),… Vandaar de uitspraak: “Jacques Goddet, visionair van de moderne sport”.
Uit de reacties van kleinzoon Thomas Brochut-Goddet en renners zoals Ferdinand Bracke kunnen we ook afleiden dat Jacques Goddet zich als een echte vaderfiguur opstelde voor de renners van de Ronde. Het was voor hem een erezaak om alle renners van de Tour met naam te kennen. Hij maakte vóór de start van een rit vaak een wandeling tussen de ploegauto’s om zoveel mogelijk renners persoonlijk te ontmoeten. Het moeilijkste moment als Tourdirecteur beleefde Jacques Goddet naar eigen zeggen in 1967 toen de Britse renner Tom Simpson overleed op de flanken van de Mont Ventoux. Toen dacht hij er zelfs even aan om een einde te maken aan het verhaal van de Ronde van Frankrijk. Een beslissing die hij - achteraf beschouwd - gelukkig niet heeft genomen…
Lees meer over de rijke geschiedenis van de Ronde van Frankrijk en Jacques Goddet in het boek La formidable aventure du fondateur de L'Équipe et directeur du Tour de France geschreven door Thomas Brochut-Goddet.
Het boek is te koop in de museumshop van KOERS.
Ergens achter de regenboog zit mijn papa verscholen … denk ik … want mijn papa en de regenboog zijn met elkaar verbonden. Zelf heb ik weinig...
Uw browser voldoet niet aan de minimale vereisten om deze website te bekijken. Onderstaande browsers zijn compatibel. Mocht je geen van deze browsers hebben, klik dan op het icoontje om de gewenste browser te downloaden.
